وقتی صحبت از آموزش در قرن 21 میشود، دیگر فقط کلاس و معلم کافی نیست؛ حالا بحث «مدرسهی هوش مصنوعی» به میان آمده است.
تصور کنید هر دانشآموز یک دستیار داشته باشد که روند یادگیریاش را دنبال میکند، نقاط ضعفش را میشناسد و تمرینهای متناسب پیشنهاد میدهد.
جدیدترین اخبار تکنولوژی هوش مصنوعی و شبکههای اجتماعی را در نامبرلند بخوانید.
براساس گزارش New York Times، ایدهی «مدرسهی هوش مصنوعی» هر روز جدیتر میشود. در این نوع مدارس الگوریتمهای یادگیری در ارزیابی و تمرینها کمک و مسیر یادگیری هر دانشآموز را شخصیسازی میکنند. نگرانیهای این تحول کم هم نیست. برای مثال ما نمیدانیم دادههای دانشآموزان چگونه جمعآوری میشود و تا چه اندازه نقش معلمان کاهش پیدا میکند.
از سوی دیگر، همانطور که تجربهی اخیر نشان داد، تقلب با هوش مصنوعی هم مسئلهای فراگیر بوده که حتی واکنش معلمان را در پی داشته است.
اما با «مدرسهی هوش مصنوعی»، کلاس تصویر دیگری پیدا میکند. این بار دانشآموز با تبلت یا لپتاپ وارد میشود، هوش مصنوعی سطح درسی او را میسنجد و همان لحظه تمرینهایی متناسب با تواناییاش پیشنهاد میدهد. تکالیف بهجای اینکه هفتهها در انتظار تصحیح بمانند، فوری بازخورد میگیرند. حتی معلم هم از زیر بار کارهای تکراری رها میشود و میتواند بیشتر وقتش را صرف پرسش و پاسخ انسانی کند.
از طرف دیگر، خطراتی مثل سوگیری الگوریتمی، نابرابری در دسترسی به ابزارهای هوش مصنوعی و کاهش کنترل انسانی بر فرآیند آموزش، بحثهایی اند که در فکر پژوهشگران را درگیر کرده است.

در ایران شرایط مدرسه هوش مصنوعی چگونه است؟
در ایران، زیرساختهای دیجیتال و محتوای مورد نیاز «مدرسهی هوش مصنوعی» هنوز با چالش روبهرو است. اما امید داریم که بهزودی زیرساختها بهینه شوند. با این حال، اگر پلتفرمهای بومی و ارزان توسعه یابند، میتوانند به دانشآموزان مناطق محروم هم فرصت یادگیری بهتر بدهند.
اما به یاد داشته باشیم که اگر چارچوبهای اخلاقی و قانونی بهخوبی طراحی شوند، مدرسه هوش مصنوعی میتواند آموزش را عادلانهتر کند.
