تا سال ۲۰۵۰، یعنی ۲۵ سال دیگر، جمعیت جهان به ۱۰ میلیارد نفر می‌رسد و تقاضا برای غذا و خوراک، ۲۰ درصد افزایش پیدا می‌کند؛ اما به‌تازگی پژوهشی از دانشگاه استنفورد تأکید دارد که هوش مصنوعی چالش‌های این مسیر را حل می‌کند.
پروفسور الن کول، نویسنده‌ی این پژوهش، تاکید کرده است که سیستم‌های سنتی ناکارآمدند و هزینه‌های اضافی دارند. همین‌طور شاهدیم که سالانه میلیون‌ها نفر از گرسنگی جانشان را از دست می‌دهند.
براساس گزارش npj Science of Food، این پژوهش می‌گوید که هوش مصنوعی می‌تواند با مدل‌سازی ساختار پروتئین‌ها، کشف ترکیب‌های جدید، شبیه‌سازی بافت و طعم غذا و جایگزینی مواد نگهدارنده‌ی شیمیایی، تولید غذا را متحول کند.
برای مثال اثرگذاری هوش مصنوعی را در این حوزه‌ها می‌توانیم ببینیم:
- پیش‌بینی ساختار پروتئین‌های مشابه گوشت
- کشف فرمولاسیون‌های گیاهی
- پیش‌بینی تجربه‌ی حسی مصرف‌کننده
- توسعه‌ی مدل‌های زبانی برای تولید دستور غذا
هوش مصنوعی و صنعت غذا چگونه هم‌مسیر می‌شوند؟
شرکت NotCo شیر و مرغ گیاهی مبتنی بر هوش مصنوعی تولید کرده است. یا مثلا شرکت Brightseed موفق شده ترکیبات مفیدی برای سلامت روده کشف کند. و همچنین برند مطرح Knorr با استفاده از هوش مصنوعی طعم‌های گیاهی را ترکیب کرده و به فرمول‌های تازه‌ای رسیده که نظر خریداران را جلب کرده است.
با این حال، این مسیر برای انسان موانعی هم ایجاد می‌کند؛ زیرا هوش مصنوعی نمی‌تواند ویژگی‌های ذهنی و حسی غذا را مانند انسان تجربه کند. حتی داده‌های مربوط به غذاهای فرهنگی هم به‌صورت محدود در دسترس است.
همچنین پروفسور الن کول هشدار می‌دهد که نباید از هوش مصنوعی انتظار معجزه داشت؛ این فناوری تنها در کنار تخصص انسانی و داده‌های شفاف می‌تواند کارآمد باشد. حتی در خبرها دیدیم که هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۰ دارو می‌سازد؛ چیزی که مسیر زندگی انسان را سریع‌تر و بهینه‌تر می‌کند.
